bila saya jumpa awak, saya mesti tengok mata awak.. mesti saya tenung dalam2 mata awak.. pastue awak mesti senyum.. terserlah kebahagian di wajah awak.. saya suka sangat saat tue.. bila awak pegang tangan saya.. saya tersimpul malu.. kucupan singgah di dahi juga kelopak mata saya.. betapa tenangnya hati saat itu.. dalam hati saya berkata.. hanya kamu untuk diriku..
bila saya merajuk dengan awak.. mulalah ayat awak keluar.. ju.. ju bukan budak sekolah nak merajuk.. terpaksalah saya pujuk diri saya tapi awak tak biarkan saya begitu.. pasti awak datang memujuk saya.. masih teringat saat saya jatuhkan helmet bell original awak.. kata awak helmet tue mahal.. saya buat cap dia patah sebab jatuh tengah jalan.. masa tue awak marah kat saya.. hampir buatkan saya menangis.. lepas tersedar.. awak terus minta maaf.. saya menangis sebab tue pertama kali awak marah saya.. awak pujuk saya hinggalah saya tersenyum bahagia seperti selalu...
terima kasih awak sebab sanggup jumpa saya lebih dari tiga kali sehari.. setiap saat yang berlalu dengan awak tak terasa.. terima kasih juga sebab betul2 sayang saya.. bertuah saya dapat awak.. dahlah hensem.. sayangkan saya plak tue..
bila saya tersedar... sekarang awak dah tiada dekat saya.. betapa saya rindukan saat dengan awak.. berjuta cara saya buat nak lupakan semua kenangan kita.. tapi saya masih tak jumpa.. awak buat saya benar2 bahagia sampaikan hati saya masih dengan awak.. saya masih berada di tempat kita bercinta dan di situlah ada cinta kita.. mungkin kerna itu saya tak mampu lupakan awak.. tapi saya kena lupakan awak jugak.. saya perlu teruskan hidup saya dengan keputusan yang saya buat..
saya minta maaf.. saya tau awak tak mungkin baca blog nie.. saya tinggalkan awak sebab saya tak kuat.. maafkan saya yekk.. mungkin awak sekarang nie cukup bahagia dengan hidup awak dan saya masih mencari jalan hidup saya.. saya mungkin dah tak macam dulu.. mekasih awak kerana awak saya tau di situ ada cinta.. saya akan rindukan semua kenangan kita..
No comments:
Post a Comment